Noem ze knasse knarren of strakke oldtimers. Een blik op de deelnemerslijst leert dat de benaming Senior Plus toernooi wel klopt. De meeste deelnemers zaten naar mijn waarneming in de categorie 60+ en sommigen zelfs daar boven. En die laatsten mogen van geluk spreken, want het leeuwendeel van hun leeftijdgenoten hebben hun sportieve leven al lang achter zich gelaten.

Wispelturig
Het spel op de banen was af en toe net zo wispelturig als het weer: het ene moment scheen de zon en het andere viel een stevige bui. Geen buitje maar een plensbui, waardoor de spelers van de baan gingen. Toen het droog werd en men weer op de baan stond, volgde wéér een hoosbui. Pauline hield in het clubhuis de wind eronder: telkens als zij vond dat dat het gezelschap weer de baan op kon, riep ze heel diplomatiek: ‘er kán weer gespeeld worden’. Dat werkte verbazingwekkend goed. 

Het toernooi was net zoals bij eerdere edities zéér in trek bij leden van de tennisvereniging Alkemade. Maar liefst zestien leden van die club kwamen voor dit toernooi naar Zoeterwoude. Onder hen veel bekende gezichten van vorig jaar. Het begint er op te lijken dat ze de tent bij ZTC willen overnemen :-) ‘Volgend jaar komen we met dertig man’, grapte een van hen. Bluf of een aanloop voor een toekomstige coup? Hoe dan ook is het hoogste tijd om komend jaar maar eens met een flinke groep ZTC’ers mee te gaan doen aan het soortgelijke toernooi in ‘De Veen’. En als het even kan met dertig man!

Sportief genieten
Wat is het mooi om met iemand te spelen, die dichter bij de tachtig zit dan bij de zeventig. Iemand die nooit opgeeft, die af en toe een bal mist en dat dan afdoet met vijf woorden: ‘Die had jij moeten hebben’. Heerlijk. Tennis is veel leuker dan golf en die stelling gaat zeker op voor de al genoemde knasse knarren. Sommigen acteren en doen net of ze zijn begonnen aan een nieuwe tenniscarrière. En waarom ook niet. Sportief genieten, heet dat.

De winnaars in zes verschillende categorieën waren zo talrijk, dat hier een schier eindeloze rij namen zou volgen. Gaan we niet doen. Wie we wél noemen zijn de dames, die het allemaal weer straks geregeld hadden: Lenie, Antoinette, Ria en Pauline, die hulp kregen van Maaike, Helle en Karin. De lunch was van super lekker en het toernooi liep als een speer. Oh ja, al die winnaars genoten van toch hún moment, toen ze  naar voren mochten komen en onder applaus nog een leuke verrassing meekregen voor thuis.

Jack Luiten