Op 15 maart 1971 kwam er toestemming van de Koningin voor de oprichting van de “Zoeterwoudse Tennisclub”. Er bestond in die tijd nog een ballotage-commissie! In 1972 kon er ook daadwerkelijk getennist worden. Op 20 april in dat jaar werden er door de Gemeente 2 tennisbanen overgedragen aan het bestuur. Het enthousiasme van de leden was zo groot dat er op 3 juni van dat jaar een fraaie houten keet werd neergezet die als clubhuis moest dienen.  Daarin bevonden zich slechts 6 stoelen. De koffie werd door de leden zelf meegezeuld, om na afloop van een potje tennis de dorst te lessen. Het ledenaantal groeide snel tot 150 senioren en 9 junior leden. Na de bouw van een oefenmuur was er kennelijk geen geld meer om een vloer aan te leggen en werden obligaties uitgeschreven van fl.25,00 voor 10 jaar. Helaas bleek het houten clubgebouw niet opgewassen tegen een stevige storm. Er werd daarom in 1973 bij de Gemeente aangeklopt voor Gemeentegarantie voor de bouw van een nieuw stenen clubhuis ter waarde van fl 80.000,00. Na een uiterst rumoerige ledenvergadering in 1974 met de toenmalige bouwcommissie werd op 23 mei de eerste paal geslagen voor de bouw van het clubhuis. De ruwbouw was uitbesteed zodat er voor de afwerking en inrichting van het clubhuis flink wat werd af geklust. De financiën waren nog lang niet rond en er werd een loterij  gehouden om aan het benodigde geld te komen. Heineken droeg zijn steentje bij door voor de inrichting en het meubilair zorg te dragen. Op 12 oktober 1974 vond de officiële opening plaats met daaraan gekoppeld een groot feest. Het was een feest waarvan erna nog velen zouden volgen met veel drank en harde muziek uit die jaren……

Omdat het leden aantal inmiddels tot 245 was gestegen werd besloten lid te worden van de KNLTB en een tennisleraar in dienst te nemen. Tevens stond de uitbreiding met 2 banen op het verlanglijstje. In 1976 werd met de aanleg van 2 nieuwe banen begonnen en op 27 mei van dat jaar vond de officiële opening plaats. Ondanks het feit dat de eerste 2 banen vanaf het begin verzakkingen en scheuren vertoonden werd er door de Gemeente voor de zelfde ondergrond en aanleg gekozen. De club bestond inmiddels uit 360 leden en er was een wachtlijst van 150. In 1977 werd Tom Pleij de nieuwe voorzitter. Onder zijn leiding kreeg de club de organisatie vorm die nu nog steeds bestaat. Een bestuur met een aantal commissies die hun eigen verantwoording moesten afleggen naar het bestuur. Onder zijn bezielende leiding werd er hard gewerkt om het tennis niveau omhoog te krijgen en de betrokkenheid van de leden te vergroten. In financieel opzicht ging het zo goed dat de bar werd verpacht aan een beheerders echtpaar uit Voorschoten. Het streven om het tennisniveau omhoog te krijgen resulteerde direct in het kampioenschap van 5 teams in de competitie. Het toernooi dat tijdens het 700 jarig bestaan van Zoeterwoude werd georganiseerd werd met veel enthousiasme ontvangen. Zodat het jaar erop het Open Drie Klaver Drie Toernooi geboren werd. Het nu nog steeds gespeelde Zoeterwouds Open.

In 1979 werd aan B & W een verzoek ingediend voor de aanleg van baan 5 en 6. Dit verzoek werd afgewezen en deze banen zijn er nooit gekomen. Met een ledenaantal van inmiddels 380 en nog eens 115 mensen op de wachtlijst leek uitbreiding met een baanverlichting de enige mogelijkheid. Er werd een commissie samengesteld die na diepgaand onderzoek in 1982 een lichtinstallatie toevoegde als uitbreiding van de baancapaciteit. Er volgde een openingsfeest dat van 21.00 tot 03.00 uur duurde en wat nog lang in het geheugen van de toenmalige leden bleef hangen.

Er kwam zoals de toenmalige voorzitter verwoordde een gericht plan voor eigen kweek, wat leidde tot het jaar op jaar kampioen worden van een aantal competitie teams. Met als mooiste resultaat een kampioenschap in de tweede klasse van het eerste gemengde zondagteam dat landelijk speelde. Ook de jeugd presteerde goed en werd kampioen in de eerste klasse van de districtscompetitie. Veel grote clubs in de omgeving keken met jaloezie naar e resultaten van die kleine Dorpsclub. Inmiddels bestond de club uit 400 leden en was er nog steeds een wachtlijst voor senioren zowel als voor junioren….

Om het iedereen op en om de baan naar de zin te maken, werden er voor de kinderen allerlei speelmogelijkheden gecreëerd. Zoals een zandbak, speelhuisje, klimtoestel en zelfs in het clubhuis bevonden zich een box en kinderstoel. Er kwam naast het open toernooi voor senioren ook een Open Drie Klaver Drie Jeugdtoernooi. Doordat er geen vervanging werd gevonden is dit toernooi na een 8 jarig bestaan opgeheven. Omdat de verzakking en scheuren in de banen een steeds groter probleem veroorzaakte werd er in overleg met de Gemeente in 1987 besloten tot de aanleg van nieuwe tennisbanen. Er werd tegen het verzakken een heel peloton palen in de grond geslagen. Zodat we van het verzakken voorgoed af zouden zijn. Een luchtballon moest in die tijd de opening begeleiden. Maar die ging de lucht niet in door te veel wind richting zee.

Inmiddels bestond de club uit 460 spelende leden. Wat in de avonden regelmatig tot een aantal wachturen resulteerde. Maar gezelligheid kende geen tijd ……..Als de club haar 25 jarig bestaan viert kopt de krant ” Zilveren Z.T.C. haalt tennisreuzen Jacco Eltingh en Paul Haarhuis naar Haasbroek. Een onvergetelijke happening voor alle leden……

De competitie teams groeide in 1995 tot een maximaal aantal van 33 teams. Het eerst gemengde zondagteam werd uit geroepen tot sportploeg van het jaar 1995.

De huur die de club aan de Gemeente betaalde was volgens het toenmalige bestuur niet evenredig vergeleken met andere Zoeterwoudse sportclubs. Dit resulteerde in een stevige discussie op het Gemeentehuis. Privatisering leek dan ook een goede optie gezien de financiële positie van de club. Doormiddel van een Erfpacht constructie met de Gemeente werd Z.T.C. de eerste sportvereniging in Zoeterwoude die geprivatiseerd was. Ten gevolge van de overname moest de club wel voor het volledige onderhoud van de banen en het tennispark zorg gaan dragen. In 1998 was de overname een feit en was de club zelfstandig. Na overleg met de plaatselijke tennisbaan bouwer werd in 1992 besloten om op de Mateco banen een zachtere en stroevere toplaag te construeren. Zodat de ouder wordende clubgenoten minder last van de gewrichten zouden krijgen. En er in de avond en tijdens regenachtig weer door gespeeld kon worden. De toplaag moet dan wel regelmatig doorgespoten en gecoat worden voor een optimaal resultaat. De meeste clubleden zijn zeer tevreden met deze toplaag. De mini baan werd toegevoegd aan het tennispark zodat de maximale tennis capaciteit benut kan worden.

De club bestaat inmiddels meer dan 50 jaar en is nog steeds een gezellige dorpsclub waarin iedereen geaccepteerd wordt welk tennisniveau je ook hebt. Een club waar iedereen zich thuis voelt en waar sportiviteit en gezelligheid een belangrijk motto zijn.